Na wcześniejszzy wpis odpisałam na blogu mateusz 2005.blog.onet.pl

Witam. strasznie to przykre ,ze na PAnstwa stronie napisalam jakis czas temu a nawet nikt z panstwa nie wyrazil jednej opini ,,ani niech sie Pani trzyma,,cokolwiek.to takie niemile ze zaluje ze tu opislam swoja historie.jest tak duzo nas cierpiacych ze jedno slowo czasem wystarczy.Panstwu kazdy tu wspolczuje ,dlatego myslalam ze znalazlam sie w jakims gronie ludzi co ,,czuja,,ale widac czuja tylko wlasne nieszczescie.mimo to skladam wesolych spokojnych swiat zwalaszcza wszsykim chorym dzieciom.

Ludwika gdy wraca z pracowni-jest rzezbiarzem ile sily fizycznej trzeba,widze ze meczy go juz sluchanie.a my po dniu ktory bywa bardzo trudny wiemy ze ta praca przy synku to porownywalnie jak praca w kopalni.Kobiety takie jak my mamy dzieci wiem ze daja wszysko z siebie.wszysko do upadlego jak ja.sile daje usmiech,przytulenie,wielkie kochajace oczy dziecka,raczki wykrzywione choroba ale najkochansze na swiecie.drodzy Panstwo pozdrawiam wszyskie mamy i ich dzieci i zycze sily tak jak samej sobie

-to to ZEBY MOJ SYNEK 7 LETNI NIE CIERPIAL.wiem,ze mimo leku ktory dostajemy w kroplowce co tydzien choroba sie posuwa..Nie rozmawiam o tym z nikim bo bije sie wypowiadac slow leku.nie przechodza mi przez gardlo.Dalwie je i dlawie sie lata od diagnozy..starch towarzyszy mi caly czas.A najgorzej gdy na chwile usmiecham sie zaraz cos sie dzieje i,,ze zdwojona sila przezywam lek o Ludwiczka.Najwiecej pomaga mi moja mama.Nie dajemy czasem rady..nie psychicznie a czesto fizycznie.Jak opowiadam cdn

-co,,ziemi nie dotknela ni razu,,-bedac w zawieszeniu..I tak sie czuje,wlasnie tak,tak jakbym swiat ogladala przez szybe,swiat ktory nigdy nie bedzie moim udzialem-ten najprostszy zdrowy tzw.normalny.Gzies zycie sie toczy,spotykane na spacerze,czy w najblizszym sklepie..Gdzies osoby stapaja po,,Czerwonym dywanie,,.Siegam po gazete i odkladam ja bo nie wierze,ze mozna miec problemy takie jak w kolorowych czasopismach istnieja.powiem Panstwu ,ze jedyne czego pragne w zyciu cdn

Ale faktycznie nikt nie jest w stanie nawet jednej setnej zrozumiec jaka PRACE wykonujemy przy dzieciach chorych.Cudownie jak mamay wsparcie ze strony bliskich,meza..a jesli tego nie ma??Nie bede opisywac mojego zycia bo to temat na ksiazke,zreszta ktora ze zdrowych rodzin chcialaby sie wogole,,zmeczyc,,jej czytaniem?Ludzie prowadza zdrowe dzieci na balet,na jezyki,wyjezdzaja za granice.a my mamy takich dzieci zyjemy jak ja to nazywam jak przyslowiowa Zosia z ,,Dziadow,,Mickiewicza cdn

witam serdecznie.Tak wlasnie po dniu bardzo ciezkim,postanowilam wstukac haslo,,matki dzieci niepelnosprawnych,,i coz trafiam na Panstwa strone.Czytam i czuje,ze,,z ust,,mi wyjeto,,slow wiele we wstepie...ja jestem mama synka chorego na MPS(mukopolisacharydoza)Hunter.Wlasnie wrocilam od znajomych,bylam w sprawie synka.Maz mojej kolezanki jest znanym psychoanalitykiem.W tej krotkiej wizycie,,wyrzucalam,,z siebie slowa:slowa milosci do Ludwika,slowa bolu,slowa lęku,,uslyszalam,ze jestem,,dzielna,

Kochanemu Mateuszkowi życzę coraz to nowszych sukcesów w życiu codziennym.Jestem mamą 3,5 letniego Kacperka również chorującego na autyzm.Pozdrawiam serdecznie rodziców oraz najwspanialszy Wasz skarb - Mateuszka.Jestem z Wami całym serduszkiem.Wierze, że Nasze dzieci będą zdrowe a wiara czyni cuda.
~Marta, 2010-11-18 23:21

Mateuszku, życzę powrotu do zdrowia. Masz Wspaniałych Rodziców :-)
~Anonimka, 2010-08-05 18:42
Wszystkiego najlepszego Mateuszku w tę okrągłą rocznicę 5 urodzin. Dużo, dużo zdrowia, radości, uśmiechu i siły w walce z przeciwnościami. Pozdrawiam Ciebie i Twoich wspaniałych rodziców! Kornelia
~Kornelia, 2010-09-16 22:52

Witajcie
Podobnie jak Wy walczymy z autyzmem synka.Życzymy wam dużo siły,a dla Mateuszka wszystkiego co najlepsze.
Grunt to nie poddawać się!
Pozdrawiamy was bardzo serdecznie.
Magda,Paweł i Szymuś